Küçük yerleşim yerlerinin en önemli tanıtımı iyi yöneticilerle olur.
Bunlar köy, kasaba, küçük ilçeler hepsinde böyledir.
İyi bir yönetici kendi gayreti ve girişimleri ile birlikte kurduğu ilişkilerle de önemli bir tanıtım sağlar. Bulunduğu köyü, kasabayı, ilçeyi herkesin dikkate almasına sebep olur.
Hacılar Kasabamız da böyle…
Kimsenin dikkate almadığı, şehrin gündemine bir türlü girmeyi başaramayan bu küçük kasabamız, kimsenin ilgisini çekmiyordu.
Ta ki Memduh Bodur belediye başkanı olana kadar.
Bodur’un belediye başkanlığı koltuğuna oturmasıyla birlikte şehirle ve şehrin insanıyla kasabasını buluşturmaya başladı.
Bodur döneminde Kırıkkale’den insanlar arabasına binip Hacılar yoluna düşüyordu.
Gezmek için gidenlerden piknik yapmak için yol alanlara, havuz sefası veya hamam keyfi için gidenlere kadar bir çok sebepleri vardı.
Bodur’un kasabasına bir il merkezi gibi yaklaşım sergilemesi, medya kolunu iyi değerlendirmesi, Hacıları bir anda şehrin bir çok ilçesinin önüne geçirdi.
Hatta öyle bir hal aldı ki, Hacılar sanki Kırıkkale’nin en önemli ilçesiymiş gibi oldu.
Bu Bodur’un kurduğu ilişkiler yumağının yansımasıydı.
Bodur’dan sonra Hacılar bir türlü kendine gelip, kasabanın ufkunu genişletecek, önünü açacak bir şey yapabilen yaklaşıma kavuşamadı.
Sonra ki belediye başkanları iyi işler yapsalar da bunu şehir ile buluşturmayı başaramadılar. Bodur’un sahip olduğu renkli çevre yerine, dar bir alana sıkışan sonra ki başkanlar aslında tabiri yerinde ise Hacılar’ı küçülttüler.
Hacılar’ın üzerinde ki bu griliği ortadan kaldıracak bir adım atan da olmadı. Hoş bu durumu iyileştirme gibi bir endişeleri de yok Hacılarlı yöneticilerin.
Kasabayı hemen yanlarından geçen Konya yolunun bile dışına atılmasına tavırsız ve bunu giderecek adımı atacak bakış açısından uzak bir yönetim anlayışı var.
Bodur sonrası Hacılar küçülüyor.
Bodur sonrası Hacılar kabuğuna çekilmiş durumda.
Bodur sonrası, Bodur’un yaptığı eserleri ayakta tutma canlandırma gayretleri olmadığı gibi hepsini kaderine terk ettiler.
Bugün Kırıkkale merkezde Hacılar’ın hiçbir etkisi ve varlığı yok.
Ne siyaseten ne de diyaloglar bakımından Hacıların varlığını hisseden bir yer göremezsiniz.
Yöneticilerin yetersizliği, ekiplerin başarısızlığı, ileriye yönelik yatırım öngörüsüzlüğü Hacılar’ı bu hale getirdi.
Geçmişe bakıp ibret alarak kendilerince ders çıkarma eğilimine de girmeyince, geldikleri gibi giden bir yönetim çeşniliği oluştu.
Buda yetersiz kalıyor.
Kısaca, Hacılar Memduh Bodur’u özlüyor…
Hacılarlı Memduh Bodur’u özlüyor…
Hatta Kırıkkalelilerden de bir çok kimse Memduh Bodur’u özlüyor.
Sene-i devriyesinde saygıyla anıyor ve Allah rahmet eylesin diyorum.
Mekanı cennet olsun.
Bunlar köy, kasaba, küçük ilçeler hepsinde böyledir.
İyi bir yönetici kendi gayreti ve girişimleri ile birlikte kurduğu ilişkilerle de önemli bir tanıtım sağlar. Bulunduğu köyü, kasabayı, ilçeyi herkesin dikkate almasına sebep olur.
Hacılar Kasabamız da böyle…
Kimsenin dikkate almadığı, şehrin gündemine bir türlü girmeyi başaramayan bu küçük kasabamız, kimsenin ilgisini çekmiyordu.
Ta ki Memduh Bodur belediye başkanı olana kadar.
Bodur’un belediye başkanlığı koltuğuna oturmasıyla birlikte şehirle ve şehrin insanıyla kasabasını buluşturmaya başladı.
Bodur döneminde Kırıkkale’den insanlar arabasına binip Hacılar yoluna düşüyordu.
Gezmek için gidenlerden piknik yapmak için yol alanlara, havuz sefası veya hamam keyfi için gidenlere kadar bir çok sebepleri vardı.
Bodur’un kasabasına bir il merkezi gibi yaklaşım sergilemesi, medya kolunu iyi değerlendirmesi, Hacıları bir anda şehrin bir çok ilçesinin önüne geçirdi.
Hatta öyle bir hal aldı ki, Hacılar sanki Kırıkkale’nin en önemli ilçesiymiş gibi oldu.
Bu Bodur’un kurduğu ilişkiler yumağının yansımasıydı.
Bodur’dan sonra Hacılar bir türlü kendine gelip, kasabanın ufkunu genişletecek, önünü açacak bir şey yapabilen yaklaşıma kavuşamadı.
Sonra ki belediye başkanları iyi işler yapsalar da bunu şehir ile buluşturmayı başaramadılar. Bodur’un sahip olduğu renkli çevre yerine, dar bir alana sıkışan sonra ki başkanlar aslında tabiri yerinde ise Hacılar’ı küçülttüler.
Hacılar’ın üzerinde ki bu griliği ortadan kaldıracak bir adım atan da olmadı. Hoş bu durumu iyileştirme gibi bir endişeleri de yok Hacılarlı yöneticilerin.
Kasabayı hemen yanlarından geçen Konya yolunun bile dışına atılmasına tavırsız ve bunu giderecek adımı atacak bakış açısından uzak bir yönetim anlayışı var.
Bodur sonrası Hacılar küçülüyor.
Bodur sonrası Hacılar kabuğuna çekilmiş durumda.
Bodur sonrası, Bodur’un yaptığı eserleri ayakta tutma canlandırma gayretleri olmadığı gibi hepsini kaderine terk ettiler.
Bugün Kırıkkale merkezde Hacılar’ın hiçbir etkisi ve varlığı yok.
Ne siyaseten ne de diyaloglar bakımından Hacıların varlığını hisseden bir yer göremezsiniz.
Yöneticilerin yetersizliği, ekiplerin başarısızlığı, ileriye yönelik yatırım öngörüsüzlüğü Hacılar’ı bu hale getirdi.
Geçmişe bakıp ibret alarak kendilerince ders çıkarma eğilimine de girmeyince, geldikleri gibi giden bir yönetim çeşniliği oluştu.
Buda yetersiz kalıyor.
Kısaca, Hacılar Memduh Bodur’u özlüyor…
Hacılarlı Memduh Bodur’u özlüyor…
Hatta Kırıkkalelilerden de bir çok kimse Memduh Bodur’u özlüyor.
Sene-i devriyesinde saygıyla anıyor ve Allah rahmet eylesin diyorum.
Mekanı cennet olsun.